باسلام از لحظه ای که شنیدم حاج عباس شهید شده خیلی برایم تاثیر گذاشت وبه کلی یادم رفت که شهدا زنده اند ونه مرده اند … در اولین روزمراسم در مرنددرجستجوی خانواده ایشان شدم سراغ فرزند وپدرش را گرفتم نشان دادند اولین کس از خانواده پسر ش را ملاقات کردم مثل خودش صبور وبا روحیه برایش عرض تسلیت گفتم در جواب گفت تسلیت نه تبریک خیلی جا خوردم وشرمنده شدم ازش پوزش طلبیدم وبه خود آمدم وگفتم حق باشماست ما ئیم که مرده ایم شهدا زنده اند وما جا مانده از قافله شهدا سراغ پدر بزرگوارش را نیز گرفتم نشانم دادند خیلی آرام با حوصله وصبور روی صندلی نشسته بود وقتی بااین پدر بزرگوار عباس دست دادم وتبریک شهادت گفتم زرنگی کردم وبه یشانیش بوسه ای زدم وایشان نیز مثل عباس که همیشه لبخند قشنگی روی لبانش می بود با خوش روی بغلم کردو از لبهایم بوسه ای کردو خوش آمد گوئی نمود به خدا این صبوری و بزرگی خانواده شهداست که دشمنان را به زانو کشانده است روحش شاد وراهش پر ره رو باد

خوش بحالت حاجی آرزوی من هم شهادت در راه امام حسین(ع) است دعا کنید من هم شهید سید الشهدا باشم

عالی بود.روحش شاد

شهیدان جایگاه بالایی دارند ،خوشا به سعادتت حاج عباس .کاش منم به فیض شهادت نائل شم