سرویس سیاسی اهر وصال؛

دکتر حسن روحانی در مراسم رونمایی از اولین جنگنده-بمب افکن کاملاً ایرانی به نام کوثر، سخنانی بر زبان جاری ساخت که تعجب بسیار زیادی را برانگیخت. ایشان در بخشی از سخنرانی خویش به انتخاب فرماندهان نظامی با رای مستقیم مردم اشاره نموده و آن را موجب اقتدار دفاعی کشور عنوان کردند. این اظهار نظر از دو جنبه قابل نقد و البته رد می باشد. اولاً رئیس جمهور حقوقدانمان! که البته بارها تاکید نموده اند سرهنگ نیستند و روحیه ی نظامی ندارند برخلاف قوانین اساسی و عادی کشور برای نیروهای مسلح نسخه ای تجویز می کنند که نه تنها با ساختار نظامی کشور ما سازگار نیست بلکه در هیچ کدام از کشورهای دیگر نیز چنین روش و شیوه ای در محیط های نظامی آنها جاری نمی باشد.
آیا رئیس جمهور ما نمی داند که بر طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران فرماندهان نظامی چگونه باید انتخاب شوند؟! و اگر می داند با چه انگیزه ای چنین پیشنهاد غلطی را ارائه می نماید؟ آیا ایشان قبل از سخنرانی هایش با مشاورانِ نام آشنا و سریع القلم! مشورت نمی کنند که اینگونه برخلاف قانون اساسی صحبت می کنند؟ مگر این مشاوران امین تاکنون به رئیس جمهور یادآوری نکرده اند که نباید ساختارشکنانه، سخن بر زبان جاری کند و نباید سلیقه ی شخصی و مورد پسند خویش را بر مفاد و جزئیات قانون اساسی شود ارجح بداند؟!
دوماً در این واویلای وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم که محصول سیاست های نادرست اقتصادی و پولی دولت ایشان است به میان کشیدن موضوعاتی که اصلاً دغدغه ی ملت نیست چه محلی از اِعراب دارد؟ تجربه ی سالهای مدیریت طیف اصلاحات بر کشور نشان می دهد که آنها در جنگ های روانی و انحراف افکار عمومی و فرع نمودن موضوعات اصلی و بزرگنمایی و اصل نمودن مسائل جزئی و پیش پا افتاده استاد هستند. پیش کشیدن مسائلی مانند رفع حصر، رجوع به رفراندوم و یا برگزاری انتخابات برای تعیین فرماندهان نظامی توسط مردم و … را باید فرافکنی و انحراف افکار عمومی از ضعف مدیریت ها و بی تدبیری های دولت محترم تعبیر نمود.

این حرفِ سست و بی اساس که حتی در شرایط عادی هم قابلیت  اجرا ندارد در این وضعیتی که دشمن، جنگ اقتصادی به راه انداخته است به همان اندازه غیر مسئولانه است که  گشت و گذار در توچال و فرار از پاسخگویی در قبال افت شدید ارزش پول ملی!!