حبیب توحیدی اهری در اهروصال نوشت؛
شما که الحمدلله فرزند شهید مطهری ره هستید اولین انتظار منطقی از شما این است که در درست استدلال کردن استاد شده باشید که شهید بزرگوار استاد استدلال صحیح و منطقی بود نه اینکه استاد در مغالطه باشید!!!
مگر در علم منطق نخواندید جایگزین کردن ادعا به جای دلیل یکی از اقسام مغالطه است؟ چرا بدون دلیل فقط ادعا کردید و با یک ادعای پوچ هم از غرب دفاع کردید و هم تعالیم نورانی اسلام عزیز و هم ایران اسلامی را متهم کردید؟
چه مدرک قابل قبول و منطقی و محکمه پسندی بر این ادعای خود آوردید که: این نیتهای شیطانی در ایران زود به مرحله عمل می رسند بخلاف جاهایی مثل غرب؟؟؟
آیا خبر دارید در غرب روزانه دهها هزار تجاوز انجام نمی شود یا همینطوری نظر دادید؟
کافیست گزارشات مستند خود غربی ها از این مسائل را حد اقل در اینترنت که به راحتی در دسترستان بود مطالعه می فرمودید در آنصورت از جوامع غرق در فساد و فحشای غرب اینگونه جاهلانه دفاع نمی کردید.
فرمودید این جمله سه قسمتی در حقیقت چهار قسمت دارد . . . و دیدم انگار در این کشور کسی به کسی نیست، نیت خود را عملی کردم.
یعنی به نظر حضرتعالی در این کشور کسی به کسی نیست و هرج و مرج بوده و قانون جنگل حکم فرماست.
دو اشکال به این ادعای حضرتعالی دارم
اول اینکه: آیا واقعا در کشور ما چنین است؟ آیا نشانه قطعی و واضح هرج و مرج و حکم فرما بودن قانون جنگل، بی ثباتی و درگیری و نبود امنیت نیست، آیا کشوری در دنیا سراغ دارید که قدرتهای مستکبر به اندازه ایران بخواهند نا امنش کنند؟ آیا همه این جنگهای نیابتی منطقه ای به بهانه نا امن کردن و سرنگون کردن ایران اسلامی نیست؟
آیا با همه این اقدامات ایران جزو کشورهای امن منطقه و جهان است یا نا امن؟
نباید در قضاوتها انسان چشم و گوش خود را به واقعیات ببندد و بی حساب حرف بزند.
حرف بی حساب از هر کسی که باشد، بد است و از شما که به خانواده علم و فلسفه و استدلال منتسب هستید بدتر.
دوم اینکه: مفهوم کلامتان این است که در غرب کسی به کسی هست و مثل ایران نیست و اینگونه مسائل را سریع پی گیری می کنند.
آیا چون کسی به کسی هست، بنابراین از این اتفاقات رخ نمی دهد یا فراوان رخ می دهد؟؟؟
بگذریم از موارد مخفیانه زیادی که ذکر نمی شو، آیا از تعداد زیاد جنین خیانتهایی که روزانه طبق اعتراف رسمی خود غربیان انجام می شود خبر دارید یا بی خبرید؟
چه خبر داشته باشید و چه خبر نداشته باشید، در بیان ادعای بدون دلیل و خلاف واقعیتی که ذکر فرمودید محکومید.
آیا هر مطلب معیوبی که به ذهنمان رسید باید به عنوان استدلال تحویل مردم دهیم؟پس نعمت تفکر را خدایتعالی برای چه به انسان داده؟
آیا نباید برای ادعاهای خود استدلال محکم داشته باشیم؟ آیا قانون جنگل باید در ذهن و عقلمان حکم فرما باشد یا قانون نظم منطقی و عقلانیت؟
باز در استدلال ناقص و مردود خود از علنی کردن چنین مسائلی در رسانه های عمومی غربی آن هم از نوع تعقیب و گریزش دفاع کردید.
آیا در چنین مسائلی ما هم باید شیفته اقدامهای به ظاهر خوب غرب بوده و مقلد فرهنگ غلط آنان باشیم یا سراغ آیات و روایات خود رویم و راهکار صحیح را بیابیم؟
آیا قرآن چنین روشی را قبول دارد؟
آیا در قرآن نخواندید که می فرماید:
“إن الذین یحبون أن تشیع الفاحشه فی الذین آمنوا لهم عذاب ألیم فی الدنیا و الآخره؛ کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است.
آیا طبق این دستور نورانی و منطقی قرآن طرح چنین مسائلی در جامعه باید علنی شود یا تا حد امکان مخفی مطرح شود؟
شاید یکی از حکمتهای مخفی ماندن و مخفی پی گیری شدن اینگونه مسائل این است که عفت عمومی صدمه نبیند و اینگونه مسائل در چشم مردم عادی نشود.
آیا ما موظف هستیم معارفمان را از فرهنگ ناقص غرب اخذ کنیم یا از فرهنگ اصیل و کامل و بی نقص قرآن؟
اینکه این همه پیامهای اخلاقی علما را مسخره فرمودید و آنرا کار لغوی دانستید آیا آیات قرآن و روایات متواتر و صحاح را در لزوم و وجوب امر به معروف و نهی از منکر ندیدید و ملتفت نشدید؟
آیا با این کار امر به معروف و نهی از منکر را که دستور اکید دین و قرآن و روایات است، زیر سوال نمی برید؟
آیا چون تجربه کردید و این دستورات دینی و اخلاقی را در خود و کسانی که از جنس شمایند بی تاثیر یافتید پس عکس العمل منطقی این است که خود و هم جنسهایتان را متهم کنید که چه شده در نفس ما این دستورات نورانی اثر نمی کند یا اینکه این دستورات نورانی و امر به معروف و نهی از منکر را زیر سوال ببرید که چرا تاثیر گذار نیستند؟
فکر نمی کنید دانسته یا ندانسته جای حق و باطل را عوض کردید؟
آخر چرا شما که در مسائل دینی عوامید و کارشناس نیستید خود را در موضع کارشناس دینی جا زده و مسلمات دینی را از روی جهالت(در صورتی که به این اقدامتان خوش بین باشیم) زیر سوال بردید؟
باز فرمودید: راستی اگر بنا بود این پیامها کاری بکند . . .
مگر دستورات دینی انسانها را مجبور می کند، مگر شما قائل به جبر در دستورات دینی هستید؟
آیا در صحنه کربلا استاد اخلاقی بهتر از امام حسین سراغ دارید؟ آیا در آن صحنه موعظه نفرمود؟
مگر در لشکریان ابن سعد که ادعای مسلمانی داشتند تاثیر کرد؟
آیا نعوذ بالله نقص از امام حسین علیه السلام بود یا کلمات نورانی هدایت بخش ایشان که بر زبان مبارک جاری فرمود یا نقص از لشکریان گمراه کوفه بود که حضرت فرمودند چون شکمهایتان با حرام پر شده حرفهای من امام هم در شما اثر نمی گذارد؟ آیا امام حسین علیه السلام نمی دانستند فرمایشاتشان اثر نخواهد کرد؟
قطعا می دانستند، با این حال مثل شما نگفتند راستی اگر بنا بود . . .
اصلا فلسفه امر به معروف و نهی از منکر فقط این نیست که شما درک کردید.
بله یکی از مصالح آن هدایت افراد مستعد است، وجه و حکمت دیگرش اتمام حجت برای افراد فاسدی است که شنیدند و مسخره کردند و پشت گوش انداختند.
ما نمی گوییم در اجرای احکام مشکل نداریم اما زیر سوال بردن نظام اسلامی و احکام نورانی اسلام و وارونه جلوه دادن مسائل و ندانسته و بدون اطلاع کافی، منطقی و کامل نشان دادن اقدامهای ناقص و معیوب در جوامع غربی و بر عکس نا کار آمد نشان دادن دستورات کاملا کارای دینی که عقل ناقصمان به عمق حکمت آن پی نبرده را محکوم می دانیم که متاسفانه حضرتعالی در اثر عدم اشراف کامل به مسائل چنین کار خامی کردید.
و السلام علیکم .
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 3 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۳