امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام فرمودند: در شگفتم از بخیل؛ به سوى فقرى مى‏‌شتابد که از آن مى‌‏گریزد، و سرمایه‌‏اى را از دست مى‏‌دهد که براى آن تلاش مى‏‌کند. در دنیا چون تهیدستان زندگى مى‏‌کند، امّا در آخرت چون سرمایه‏‌داران محاکمه مى‌‏شود.
و در شگفتم از متکبّرى که دیروز نطفه‏‌اى بى‏ ارزش، و فردا مردارى گندیده خواهد بود.
و در شگفتم از آن کس که آفرینش پدیده‏‌ها را مى‏‌نگرد و در وجود خدا تردید دارد.
و در شگفتم از آن کس که مردگان را مى‏‌بیند و مرگ را از یاد برده است.
و در شگفتم از آن کس که پیدایش دوباره را انکار مى‌‏کند در حالى که پیدایش آغازین را مى‏‌نگرد.
و در شگفتم از آن کس که خانه نابود شدنى، را آباد مى‏‌کند امّا جایگاه همیشگى را از یاد برده است.

متن حدیث:

وَ قَالَ ع عَجِبْتُ لِلْبَخِیلِ یَسْتَعْجِلُ اَلْفَقْرَ اَلَّذِی مِنْهُ هَرَبَ وَ یَفُوتُهُ اَلْغِنَى اَلَّذِی إِیَّاهُ طَلَبَ فَیَعِیشُ فِی اَلدُّنْیَا عَیْشَ اَلْفُقَرَاءِ وَ یُحَاسَبُ فِی اَلْآخِرَهِ حِسَابَ اَلْأَغْنِیَاءِ وَ عَجِبْتُ لِلْمُتَکَبِّرِ اَلَّذِی کَانَ بِالْأَمْسِ نُطْفَهً وَ یَکُونُ غَداً جِیفَهً وَ عَجِبْتُ لِمَنْ شَکَّ فِی اَللَّهِ وَ هُوَ یَرَى خَلْقَ اَللَّهِ وَ عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ اَلْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَى اَلْمَوْتَى وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَنْکَرَ اَلنَّشْأَهَ اَلْأُخْرَى وَ هُوَ یَرَى اَلنَّشْأَهَ اَلْأُولَى وَ عَجِبْتُ لِعَامِرٍ دَارَ اَلْفَنَاءِ وَ تَارِکٍ دَارَ اَلْبَقَاء.

«نهج البلاغه – حکمت ۱۲۶»