به گزارش اهروصال به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا فرهاد عشوندی،مرتضی رضایی/احسان حدادی، مثل همیشه خوش‌قول و خوش‌خنده. المپیکی پرتاب دیسک ایران در آخرین روزهای سال ۹۳ به خبرآنلاین آمد و درباره شرایط خودش، فدراسیون بی‌رئیس و عید نوروز حرف زد. حدادی که یکی از امیدهای ایران در المپیک ریو است در سال جدید یک توصیه ویژه به مردم ایران زمین می‌کند و می‌گوید: «بخندید. آنقدر بخندید که دنیا به روی شما بخندد. هر کسی نعمت خندیدن را ندارد و هر آدمی نمی‌تواند بخندد اما شما هر کاری کنید تا به دنیا لبخند بزنید.»حرف های جالب او درباره دوومیدانی،۱+۵،خشکسالی زاینده رود و البته علت خنده های علی کفاشیان را در این گفت و گو بخوانید.

افشین داوری هم رفتنی شد. در این شرایط کار فدراسیون سخت نشد. البته به نظر دوومیدانی به این رفت و آمدها عادت کرده است؟

به نظر من داوری نباید می‌رفت، حداقل تا قهرمانی آسیا. چون این اتفاق باعث می‌شود دوومیدانی عقب بیفتد. من فکر می‌کنم یک جو بدی حاکم شده بود. خیلی‌ها فکر می‌کنند چون ۴ تا کلاس درس خوانده‌اند، مدیر هستند و می‌توانند مدیریت کنند. فکر می‌کنند با چند سال ریاست کردن می‌شوند مدیر.

رفتن داوری برای تو بد نمی‌شود؟

من بهترین مدال‌ها و نتایج را در زمان داوری گرفتم. البته همه زحمت ‌کشیده‌اند اما بهترین مدالم که المپیک بود را در زمان ایشان گرفتم. البته نمی‌شود گفت فقط آقای داوری نقش داشته است. خودم عقیده دارم هر کسی که قرار است رئیس فدراسیون شود نباید دوومیدانی‌کار باشد. باید یک نفر بیاید که مدیریت کند و پول بیاورد. یک دبیر و نایب‌رئیس قوی هم بیاید و کارها را انجام دهد. اصلاً نیازی نیست که رئیس از صبح تا شب بیاید و در فدراسیون بنشیند.

آخر چه کسی می آید در دو ومیدانی پول خرج کند؟

خیلی ها می آیند.

برای چه چیزی؟

برای اینکه در دوومیدانی پول زیاد است.شما یک برنامه هشت ساله بنویسید تا پس از ۸ سال نتیجه اش را ببینید.والیبال چه شد؟کشتی چه شد؟بعد از المپیک خیلی ها علاقمند شدند تا بیایند و دیسک پرتاب کنند.

رشته ات خوب هست.اما دوومیدانی یعنی دویدن.وقتی در دو ۱۰۰ متر ۲۵ متر عقب هستیم…

دوومیدانی در ایران این طور است.اما در دنیا پر طرفدارترین ورزش است.همین طوری که نمی شود.باید با برنامه پیش رفت.کار اجرایی فقط زدن دو تا بنر که نیست.باید بلد باشیم چطور از دوومیدانی استفاده کنیم.

الان فکر کن چند سال دیگر است و تو شدی مسئول اجرایی.چه کار می کنی؟

اول از همه یک مدیر و برگزار کننده مسابقه از اروپا به ایران می آورم.یک سرمربی تخصصی دوومیدانی هم می آورم تا بتواند همه کارها را انجام بدهد.من آشنا هم زیاد دارم که این کارها را انجام بدهد.یک نفر به من گفت اگر شرایطش باشد من در شهر منجیل ایران کاری می کنم که همه برای تماشای دوومیدانی به آنجا بیایند.الان در بیشتر شهرهای دنیا دارند این کار را انجام می دهند.مثلا مسابقات پرتاب نیزه انجام می دهند.شما فکر کن خیابان میرداماد را برای ۳ ساعت ببندید و مسابقات پرتاب دیسک انجام بدهید.می دانید چقدر شلوغ می شود.اول که نباید از مردم بلیت ۱۰۰ هزار تومانی گرفت.بالای هزار تا دوربین در دوومیدانی نصب می شود.

عمده ایراد فدراسیون این است که دبیر قوی در فدراسیون ندارد.به همین دلیل است که رییس مجبور است از صبح تا شب در فدراسیون باشد.

ببینید اگر پول باشد این مشکلات به خودی خود حل می شود.چون رییس اصلا سر کار نمی رود.رییس باید سیاست گذاری کند.فدراسیون ما هم نیازی ندارد که این همه آدم برایش کار کنند.فدراسیون قزاقستان سه تا مدال آور المپیکی دارد و کلا دو نفر در این فدراسیون کار می کنند.در فدراسیون های مختلف نهایت ۵ نفر کار می کنند.به نظر من کار کردن دوومیدانی آسان است اما چون ندیده ایم و بلد نیستیم کار کنیم این مشکلات وجود دارد.اینقدر آدم ها هستند که حاضر هستند در دوومیدانی کار کنند.

این همه آدم که می گویی کجا هستند؟

ما باید مثل فدراسیون والیبال باشیم.الان آقای داوری گفته اگر وزارت خانه به ما پول ندهد روی پای خودمان می ایستیم.برای چه نباید برای دوومیدانی بیایند؟کلا باید طوری باشد که بتوانند کارهای اجرایی را انجام بدهید.کسی که خودش دونده بوده یا دور از دوومیدانی بوده نمی تواند این کارها را انجام بدهد.

ماجرای انگشترت چیست که در دست چپ انداختی؟

نه،در انگشتان دیگرم نمی رود!این را از مشهد خریدم.خوشگل بود و خریدمش.من رنگ آبی را دوست دارم.

پس چرا پرسپولیسی هستی؟

برای انگشتری رنگ آبی را دوست دارم.

الان دور، دور احسان حدادی است. سفر استانی می‌روی. با رئیس جمهور دیدار می‌کنی و…

من پس از سفری که با رئیس جمهور به اصفهان رفتم، فهمیدم که چقدر کار این بنده خدا سخت است. یک خاطره برای شما بگویم. در این سفر مردم از من می‌خواستند کاری کنم که آب زاینده‌رود راه بیفتد! گفتم آخر چه کار می‌توانم بکنم؟ درباره اهدای مدالم هم به ایشان یک چیزی بگویم؟ آدم یک زمانی کسی را دوست دارد و دلش می‌خواهد به او هدیه‌ای بدهد. من هم روحانی را دوست داشتم و مدالم را به او تقدیم کردم.

ماجرای ماشین “فراری” ات چه شد؟

فراری من؟اشتباه گرفته اید! من یک پورشه ۲۰۱۰ می خواستم وارد کنم که نشد.می خواستم با این شرکت قرارداد ببندم که نشد.

تو پیش آقای رحیمی هم برای گرفتن مجوز رفتی…

من پیش آقای بقایی رفتم و گفتم آقای رحیمی دستور داده اند که البته ایشان هم کاری نکرد.

فوتبال بلد نبودی بازی کنی که نتوانستی ماشین وارد کنی؟

نه بلد نبودم!به نظرم هر کسی این مجوز ها را گرفته حقش بوده است.

شاید هم بلد نبودی مدالت را در زمانش به کسی تقدیم کنی؟!

من کلا مدالم را به خاطر این چیزها تقدیم نکردم.مدالم را دادم به بچه های محک.اگر هم قرار باشد چیزی بگیرم برای دوومیدانی می گیرم.

حالا اگر قرار باشد مجوز بگیری چه خودرویی وارد می کنی؟مثلا رضازاده ماکسیما وارد کرده بود!

(خنده)…من ماشین شاسی بلند دوست دارم چون در ماشین های معمولی جا نمی شوم.در کل دوست ندارم کسی بداند چه خودرویی سوار می شوم.

راستی از مربی ات چه خبر؟

مربی ام هم هست اما سن و سالش رفته بالا.بعد از کیم چند تا گزینه هستند.تا اردیبهشت در تهران هستم و خودم تمرین می کنم.فعلا هم که بی رییس شدیم.

الان شرایط خودت چطور است؟خیلی ها می گویند احسان در تمرین ها بیشتر از ۵۰ متر نمی اندازد.

کدام کارشناس ها؟من در تمرین ها بیشتر از ۶۱ متر پرتاب نمی کنم.

سال ۹۴ سال سنگینی برای توست. رقابت برای کسب سهمیه المپیک و البته سال آینده هم موفقیت در این تورنمنت مهم جهانی.

فکر نمی‌کنم. چون کسی به پرتاب دیسک ورود نمی‌کند. همین‌هایی که در المپیک اول تا ششم شدند جایشان تغییر می‌کند. رکورد المپیک ۶۹ متر است. در این مسابقات بیشتر از این هم نمی‌شود پرتاب کرد. در پکن، کانتر اول شد، مالاخوفسکی دوم، الکنا سوم، هارتینگ چهارم. در این المپیک هارتینگ اول، من دوم، کانتر سوم، الکنا چهارم و مالاخوفسکی پنجم.

المپیک ریو چطور؟ تو اول…

انشاءا…، من از خدایم است اما واقعاً سخت است. هیچ‌کس نمی‌داند چقدر سختی دارد.

نمی شود مربی یکی از این ورزشکاران رو استخدام کنی؟

خیلی از همین ورزشکاران الان مربی ندارند.الکنا مربی ندارد.کانتر هم همین طور.

نمی توانی بروی آنجا تمرین کنی؟

چقدر بروم و بمانم؟خسته کننده است تنهایی.

بزرگترین شیطنتی که در زندگی ات کرده ای چه بوده است؟

کاری نکردم اصلا.

اولین باری که حس کردی می توانی پرتاب کنی؟

سنگ پرتاب می کردم.

برای چه پرتاب می کردی؟

سرگرمی.در شمال خانه پدر بزرگم کوه بود.پایینش معلوم نبود و من سنگ می انداختم.

تو بعد از زلزله هم رفتی منجیل و …

دوست داشتم بروم اما بچه بودم.پدرم می گفت زلزله آمده اما من را نبردند.

اولین بار که بعد از زلزله رفتی آنجا چه زمانی بود؟

یک سال بعدش.پر از کانکس بود.خیلی ها مرده بودند.

برای همین وقتی زلزله ورزقان آمد رفتی و بازدید کردی؟

من یک بار رفتم.دیگر نشد بروم.خوشبختانه فکر می کنم آنجا را ساخته اند.روستاهای زیادی را رفتیم و دیدیم.

دغدغه‌ای که درباره تو وجود دارد این است که بیشتر از ورزش دنبال رویدادهای اجتماعی بودی.

آدم باید این کارها را بکند اما از اردیبهشت که بروم تا المپیک دیگر برنمی‌گردم. من مربی نداشتم و بدون برنامه بودم. خودم هم که نمی‌توانم برای خودم برنامه بریزم.

کدام یک از این فعالیت‌های اجتماعی روی تو تأثیر زیادی داشت؟

همه آنها خوب بود اما دیدار با جانبازان قطع نخاعی چیز دیگری بود. بندگان خدا سال‌هاست که در این وضعیت هستند. کلی هم ورزشی بودند. من را کامل می‌شناختند و به کیومرث هاشمی می‌گفتند چرا به احسان رسیدگی نمی‌کنید؟ چرا او مربی ندارد؟

تو به محک هم زیاد سر می‌زنی؟بچه ها تو را می شناسند؟

زیاد می‌روم آنجا. می‌روم و با بچه‌ها فوتبالدستی بازی می‌کنم. خیلی هم قوی هستند. البته من هم با آنها جدی بازی می‌کنم. جو قشنگی دارند. هم می‌برم و هم می‌بازم.

در آینده احسان حدادی قرار است چه کار کند؟ سال‌های پس از ورزش؟

کار که قرار است زیاد انجام بدهم اما نمی‌خواهم خودم را زیاد درگیر کنم. انشاءا… تحریم‌ها برداشته شود و ۱+۵ به تفاهم برسند، آن وقت من هم با یک سری از اسپانسرهای قدیمی‌ام کارهای زیادی می‌خواهم انجام بدهم.واردات،صادرات و …

وارد سیاست هم که نمی شوی؟

فعلا نه،برنامه ای هم ندارم.

قرار نیست تبلیغ کنی؟مجوز تبلیغات برای قهرمانان ملی هم که آزاد شد.

یکی دو نفر زنگ زدند اما مبلغ ها پایین بود و قبول نکردم.

چقدر بود؟

۱۵۰ میلیون.

چقدر باشد قبول می کنی؟

۵۰۰،۴۰۰ میلیون.نفس کار مهم است.ما قهرمان المپیک هستیم و باید یک فرقی باشد.

پس چطور با پرسپولیس ۷۰میلیون بستی؟البته این پول را هم به تو ندادند.

بیشتر بود و پولم را هم تا آخرش گرفتم.

پس تنها کسی بودی که پول گرفتی.

رویانیان محبت کرد!

اعتماد به نفست خیلی بالاست؟

هزار هیچ همه را می زنم!چرا نباید اعتماد به نفسم بالا باشد.به هر حال من مثلث ورزش را تبدیل به مربع کردم.

فرقی که تو با بقیه ورزشکارها داری این است که خیلی خوش‌خنده هستی!

من مثل کفاشیان هستم و همیشه می خندم.ما دوومیدانی کارها این طوری هستیم.نایب رییس آسیا.(ها ها ها).وقتی بخندید زندگی خودش به شما لبخند می‌زند. مردم ایران بخندید تا دنیا هم به روی شما بخندد. شما برنامه خندوانه رامبد جوان را ببینید.چه برنامه خوبی است.آدم باید این طور باشد و همه را بخنداند.

اگر احسان پسر کفاشیان بداند که درباره پدرش این حرف ها را می زنی ناراحت می شود.

نه.خدایی کفاشیان خوب نایب رییس شد.به نظر من هر کسی با خدا باشد و آدم صافی باشد خدا هم هوایش را دارد.

دوست داری کفاشیان دوباره به دوومیدانی برگردد؟

فکر نمی کنم برگردد.زمانی که من وارد دوومیدانی شدم ایشان خوب کار می کرد.آن زمان کسی نمی دانست مارک های ورزشی چه چیزی است در دوومیدانی همه لباس ها مارک بود.بچه ها ما سه ماه سه ماه اردو می رفتند اما الان…

گفتی وارد مدیریت ورزش می شوی دیگر؟

اگر بتوانم کمک کنم حتما.

می خندی و مدیریت می کنی؟

هم می خندم،هم قدم بلند است!

البته نسبت به کفاشیان یک کم چاق هستی دیگر؟

راستی برای چند سال نایب رییس شد؟

۴ سال.

مبارک باشد.

بعد از شما نسلی وجود دارد که برای ایران پرتاب کند؟

هیچ کس نیست.کسی به سمت دوومیدانی نمی آید.

تو خیلی در صفحه های اجتماعی فعال نیستی.

آخر دلیلی ندارد.

اما بچه های والیبال با مردم ارتباط مستقیم دارند.

من نه زیاد فعال نیستم.ما که زیاد طرفدار نداریم!البته خیلی خوشحالم که من را نمی شناسند.وقتی در ماشین نشستم معمولا کسی من را نمی شناسد اما وقتی پیاده می شوم می گویند:«احسان تو هستی؟»

آن زمان دیگر سعی می کنند تو را بشناسند؟!تا به حال شده در رانندگی مشکلی برایت پیش بیاید؟

نه.من کلا دعوایی نیستم.از دعوا خیلی می ترسم.به خصوص از چاقو.بدم می آید.دست خالی باشد چرا(با خنده)اما دور از شوخی از دعوا بدم می آید.

چه کارهای خوبی در سال ۹۳ کردی؟

کار خوب را که نمی گویند.شرمنده.بگویم با زانو می خورم زمین.

درختکاری هم رفتی؟

امسال نه، سال قبل در کیش درخت کاشتم.

تو باید پسر خوبی برای مادرت باشی.در خانه تکانی کمک می کنی؟

نه.خانه ما همیشه تمیز است.بنده خدا مادر و خواهرم هر روز خانه را تمیز می کنند و دیگر نیازی نیست که برای عید این کار را انجام بدهیم.

برنامه‌ات برای عید چیست؟

تمرین، تمرین و تمرین. اولین سال است که در تهران هستم. تنهایی تمرین می‌کنم.

سخت نیست؟

خیلی. هیچ‌کس هم نیست. خودم برای خودم تمرین می‌کنم.

انتهای پیام/